Deadlines... Ik kan niet mét en niet zonder ze.
Herken je dit? Dagenlang kun je op kantoor zitten achter je HP Pro Desktop, eindeloos twitterend terwijl je je schuldig voelt dat je niet bezig bent met het werk dat je eigenlijk behoort te doen, wetende dat je aan het eind van de week iets af moet hebben. Maar ja, het eind van de week is nog minimaal vier dagen en dat is láng. Vier dagen achter je scherm, af en toe met je gedachten dwalend en met je ogen naar buiten starend terwijl een stemmetje ergens in je hoofd je tevergeefs probeert over te halen om aan de slag te gaan.
En dan is het opeens vrijdagmorgen. In je agenda zie je staan dat je PowerPoint vanmiddag bij de klant moet liggen. Je weet niet wat er vervolgens in je los is gemaakt, maar je gaat opeens als een speer. Je voelt je me als een vis in het water, je typt aan één stuk door, het toetsenbord lijkt wel een piano en jij de Wibi Soerjadi van de kantoortuin. Je luncht achter je bureau zonder ook maar de minste behoefte te hebben aan verstrooiing middels een wandeling in de buitenlucht, omdat je eindelijk, EINDELIJK in de flow zit! Datgene waar je steeds jaloers op was bij collega's heb je nu ein-de-lijk ook te pakken, de flow! Je insert pictures, je checkt spelling terwijl de ideeën uit je hoofd en de woorden uit je vingers stromen.
Deadlines zorgen voor flow. En in veel gevallen voor enthousiasme. Deadlines zorgen ervoor dat je niet na hoeft te denken over wat je gaat doen, maar dat je automatisch in de "doe-modus" schiet. Bekijk de volgende analogie eens.
Ongetwijfeld heeft iemand je hem wel eens gesteld. De vraag "wat zou je doen als je nog een week te leven had". Stel hem zelf maar eens aan je vrienden en ik durf te wedden dat ze ideeën te over hebben. Bourgondische dinertjes houden met veel vrienden en calorieën, reizen maken naar Timboektoe en verder, drie massages op een dag ondergaan of wilde orgiën beleven. Maar stel dat je nog een halfjaar hebt? Zes maanden schransen, zuipen en Bunga Bunga feesten, dat gaat je niet in de koude kleren zitten. Of stel dat je nog tien jaar te leven hebt? Tien jaar vul je al helemaal niet met het ene reisje na het andere, terwijl je overetend- en drinkend ten onder gaat tijdens je zoveelste massage. Als je die vraag stelt aan je vrienden, zul je zien dat ze het behoorlijk lastig hebben om concreet te maken wat ze met die tien jaar gaan doen.
Deadlines motiveren, omdat ze je dwingen in het hier en nu te leven. Ze zorgen ervoor dat je uit de denk-modus en in de doe-modus schiet. Ik zou zelfs durven stellen dat er niets is dat meer motiveert tot de doe-modus dan een goede deadline. En dan het liefst eentje die zo snel mogelijk gehaald moet worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten